Trochę mnie zamurowało. Oczy mi się zaokrągliły.
- Jasne … postaram się. – szepnęłam. A potem zrobiłam coś … na pewno niespodziewanego. Rzuciłam się Kimm’owi na szyję!
- Kimm jesteś pierwszą osobą, jaką darzę teraz takim uczuciem, ty też pomóż mi się pozbierać – spojrzałam na niego – dobrze? – prawie zapiszczałam.
- Jasne. – powiedział trochę zdumiony takim wyznaniem uczuć.
- Czy … ja mam uważać to co przed chwilą powiedziałeś za wyznanie … no wiesz. – spytałam.
- Chyba tak. – powiedział.
- Ale co na to twoje dzieci? I Katrina? Bądź co bądź jesteś Alfą?
(Kimm? Wiem że krótkie, ale odpisz mi dalej będzie dłuższe)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz